Zelfs zonder de top die Mount St. Helens tot de op vier na hoogste berg maakte in de Verenigde Staten, is deze vulkaan een adembenemend gezicht. Op 18 mei 1980 verlaagde een verwoestende uitbarsting van deze actieve vulkaan de hoogte van Mount St. Helens met 400 meter, waardoor deze tegenwoordig 2550 meter hoog is. Hoewel de gas- en steenstroom van de uitbarsting de omgeving heeft vervuild, herstellen flora en fauna zich en zijn ecosystemen aan de beterende hand.
Er zijn twee verschillende bezoekerscentra bij Mount St. Helens. Bij het Silver Lake Visitor Center kun je een 16 minuten durende video bekijken over de vulkaanuitbarsting. In het Forest Learning Center verderop kun je van alles te weten komen over de herstelprojecten die hebben plaatsgevonden sinds de uitbarsting van 1980. Het is hier ook een goede plek om een elegante eland in zijn natuurlijke omgeving te zien.
Vanuit beide bezoekerscentra kun je de vulkaan zien, maar het spectaculairste uitzicht heb je vanuit het Ridge Observatory, midden in het verwoeste gebied. Hier kun je recht in de krater kijken of met een helikopter de krater vanuit de lucht bekijken. Enkele bezoekerscentra hanteren een toegangsprijs en zijn in de winter gesloten.
Als je van wandelen houdt, kun je de paden volgen rond Coldwater Lake. Als je echt heel avontuurlijk bent ingesteld, kun je de vulkaan zelf beklimmen. Om Mount St. Helens te beklimmen, heb je een vergunning nodig. Per dag mogen maximaal 100 personen de vulkaan beklimmen.
Hoewel Mount St. Helens zich vanuit Portland uitstekend leent als dagtochtje, kun je er langer blijven en kamperen in het Seaquest State Park, een kampeerplek vlak bij de oevers van Silver Lake die het hele jaar door geopend is. Wandel of fiets over de bospaden, waar je mogelijk wilde dieren ziet: elanden, haviken, spechten en wellicht coyotes en beren.