Nationaal park Wilpattu is een van de oudste en belangrijkste beschermde gebieden in Sri Lanka. Het bevat ook een aantal belangrijke culturele bezienswaardigheden. Het heiligdom ligt landinwaarts vanaf de kust en ligt volledig binnen de noordelijke provincie. Het grenst aan het park, de tussengrens wordt gemarkeerd door de Moderagam Aru. De enige praktische toegang vanuit Colombo is via Negombo, Chilaw en Puttalam. De afslag is bij het kleine gehucht Thimbiriwewa op de 28 ste mijlpaal langs de Puttalam Anuradhapura-weg en het parkkantoor waar men een vergunning verkrijgt en een gids is op Hunuwilagama 8 km van de afslag. Het belangrijkste topografische kenmerk van dit park is de concentratie van 'villus' of 'meren' erin. Het opvallende kenmerk, hoewel beperkt tot bepaalde delen van het park, is koperrood, leemachtige gronden zeer gevarieerd. De westelijke sector van het park met diep beboste gebieden en doornige struiken doet denken aan het Yala National Park in het zuiden van Sri Lanka. Gekenmerkt door moessonregens in maart en april, een uitgebreide droogte van mei tot begin september en een groot regenseizoen (noordelijke moesson) van september tot december. De diversiteit van zoogdieren en ecologische dichtheden zijn het hoogst in ecotomen, aangezien de grensvlakken tussen bos, struikgewas en graslanden in het westen samenkomen en de "villus" en afvoersystemen in het midden van het park. Er zijn in totaal 31 soorten zoogdieren geregistreerd, maar ongetwijfeld zijn er nog meer soorten Rodentia en Chiropotera aanwezig. Onder de meest opvallende reptielen komen veel voor.