Oorspronkelijk was Plaszow, geopend in 1940, gepland als dwangarbeiderskamp, maar in 1941 werd het kamp uitgebreid en vervolgens omgebouwd tot concentratiekamp, waar vanaf 28 oktober 1942 de deportatie van Joden uit het getto van Krakau begon. Plaszow stond bekend als een concentratiekamp dat verschillende militaire fabrieken en een steengroeve van arbeidskrachten voorzag. In die tijd besloeg het kamp 12 ha van het land dat vroeger werd bezet door de begraafplaatsen van de Joodse gemeenten Krakau en Podgórze. In 1943-1944 werden de Joden uit de gesloten getto's in Bochnia, Tarnow, Wieliczka, Rzeszow, Przemysl en het kamp in Szebnie hier opgesloten. In juli 1943 richtten de Duitsers een “educatief” werkkamp voor de Polen op. De mensen die daar vastzaten waren burgers van Krakau en slachtoffers van de pacificatie van dorpen in de buurt van Krakau. Het kamp en het leven erin worden getoond in de film Schindler's List (1993) over het leven van Oskar Schindler. Het gebied waar het kamp zich bevond bestaat nu uit dunbeboste heuvels en velden, met één groot gedenkteken voor alle slachtoffers, opgericht in 1964 en een paar kleinere. Omdat het Plaszow gebied nu een natuurreservaat is, bouwde regisseur Steven Spielberg een replica van het kamp in de Liban steengroeve, zo'n honderd meter verderop. We zullen al deze punten bezoeken tijdens onze rondreis.