Het Mafalda-monument is een sculptuur gewijd aan het beroemdste personage van de cartoonist Quino: 'Mafalda' waarin het te zien was op een bankje dat rustte. Het Mafalda-monument bevindt zich op een paar meter van waar de cartoonist woonde, in de wijk San Telmo, waar een plaquette met de tekst 'Mafalda woonde hier' hem herinnert.

Erkend door verschillende internationale media als een van de meest karakteristieke voetbalstadions ter wereld en uitgeroepen tot "sport, toeristisch en cultureel belang in de stad Buenos Aires", werd het op 25 mei 1940 ingewijd. Diego Armando Maradona definieerde dit stadion als "De tempel van de mond". Evenzo hebben verschillende sportglorie, zoals Pelé, Zico, Andrés Iniesta en Thierry Henry, verklaard dat ze in het Boca Juniors-stadion een goede ervaring hebben. Het stadion heeft een capaciteit van 40.000 zittende toeschouwers en 57.000 zittende en staande toeschouwers.

Geïnspireerd door de Gran Vía in Madrid, is Avenida de Mayo een van de grootste en belangrijkste verkeersaders van Buenos Aires. Tour de stad vanaf Plaza de Mayo met het Casa Rosada aan de ene kant, naar het National Congress-gebouw aan de andere kant. Officieel geopend in 1894, is het de moeite waard om door te gaan, omdat het is alsof je een reis maakt door de hele geschiedenis van de stad.

Het is een grote overdekte markt in de wijk San Telmo. Hoewel het oude winkels met groenten en vlees behoudt, is het tegenwoordig een toeristenplaats en er zijn veel antiekhandelaren. De oude kraampjes "in de buurt" die tientallen jaren bewaard zijn gebleven, bestaan ​​naast antiekhandelaars, recenter en verwant als de toeristische hausse in San Telmo. Het gebouw bevat ook een aantal panden met een eigen ingang vanaf de straat, waaronder groentewinkels, slijterijen, een restaurant en twee opmerkelijke bars: "San Pedro Telmo" en "La Coruña" .1

De Puente de la Mujer, een van de emblemen van de wijk Puerto Madero, is het eerste werk in Latijns-Amerika van de beroemde Spaanse architect Santiago Calatrava en vertegenwoordigt een ander voorbeeld van de stad die permanent op zoek is naar een voortrekkersrol op het gebied van kunst en architectuur in de hele regio. Het is een draaiende voetgangersbrug met een van de grootste draaimechanismen ter wereld, ontworpen om zeilboten die door de dokken van Puerto Madero varen te laten passeren. Het werk, gemaakt in Spanje en geschonken aan de stad door een particulier, stelt het beeld voor van een dansende tango, waarbij de witte paal de man symboliseert en het gebogen silhouet van de brug de vrouw.

Het is een paleis aan de voorkant van de Plaza de Mayo dat dienst doet als zetel van de nationale regering. Dit imposante roze gebouw staat op de plek waar in 1580 het Fort van Buenos Aires werd gebouwd. Het was de residentie van Spaanse onderkoningen en huisvestte, met enkele hervormingen, de autoriteiten van de opeenvolgende nationale regeringen. Het huidige gebouw is het resultaat van de fusie van twee eerdere gebouwen: het presidentiële hoofdkantoor en het Palacio de Correos (op de hoek van Hipólito Yrigoyen en Balcarce).

Het is de hoofdzetel van de katholieke kerk van Argentinië. Behalve dat het zich in een belangrijk deel van de stad Buenos Aires bevindt, heeft het een lange geschiedenis van teleurstellingen in de bouw ervan. Het huidige gebouw is het zesde bouwwerk dat op deze plek is uitgevoerd sinds de tweede stichting van de stad Buenos Aires. De uiteindelijke structuur is neoklassiek en heeft een profiel dat zelden in kathedralen wordt gebruikt, waardoor het meer lijkt op een Griekse tempel dan op het klassieke katholieke gebouw.

Binnen het Parque 3 de Febrero, in Palermo, ligt het Rosedal, met een collectie van meer dan 18.000 rozen en een meer eromheen. Het beslaat een ruimte die toebehoorde aan de vijfde van Juan Manuel de Rosas, totdat het op 3 februari 1852 werd verslagen in de slag om Caseros. Het werk begon met de tuinarchitect Carlos Thays, dezelfde die onder andere de Botanische Tuin, Avellaneda Park en Lezama Park heeft gebouwd. Vervolgens voltooide zijn leerling Benito Carrasco het in 1914. Elk jaar in juli, wanneer het snoeiseizoen begint, benaderen bewoners en toeristen tuiniers om bloemen of stekken te ontvangen waaruit nieuwe soorten kunnen voortplanten. Op deze manier bloeien de rozen in de winter gezond en sterk om in oktober het maximale ontwikkelingspunt te bereiken.

Het is gelegen in de exclusieve wijk Recoleta, die zijn naam dankt aan het feit dat er het klooster van de Recoletos-monniken was, waartoe ook de naburige Basilica Nuestra Señora del Pilar behoorde (de begraafplaats werd gebouwd in de oude tuin van de monniken) ). Het is het meest bezocht in de stad, vanwege de talrijke en imposante mausoleums en gewelven, behorend tot veel van de hoofdrolspelers in de Argentijnse geschiedenis, zoals die van Eva Perón (Evita), een van de meest populaire graven. Evenzo is het een bezoek waard vanwege zijn architectonische waarde, omdat het een voorbeeld is van de tijd dat het land een opkomende economische macht was en de belangrijkste families van de stad streden om prachtige pantheons te bouwen. Veel van de gewelven en mausoleums zijn het werk van belangrijke architecten en zijn versierd met knikkers en sculpturen; meer dan 90 gewelven zijn uitgeroepen tot Nationaal Historisch Monument.

De Athenaeum Grand Splendid werd door de Britse krant The Guardian gekozen als de op één na grootste boekwinkel ter wereld. Gebouwd op de voormalige bioscoop Grand Splendid in de wijk Recoleta, heeft het zijn vroegere pracht en elegantie behouden, met de beschilderde koepel, originele leuningen en intacte inrichting. Op het oude podium - met het fluwelen gordijn op een kier - is er een bar die uitnodigt om met een boek in de hand te zitten. U kunt ook profiteren van de fauteuils die zich aan beide zijden van de hoofdruimte bevinden of zich in de exclusieve dozen bevinden die als kleine leeszalen werken. In de kelder is er een sector gewijd aan kinderboeken, en de bovenverdieping is gewijd aan voorbeelden en tentoonstellingen.

Dit imposante 20 meter hoge beeld dat het plein van de Verenigde Naties domineert, werd door de auteur, de Argentijnse architect Eduardo Catalano, aan de stad Buenos Aires geschonken. Hij is gemaakt van roestvrij staal en aluminium en weegt 18 ton. Het is het eerste sculptuur in beweging dat wordt bestuurd door een hydraulisch systeem en foto-elektrische cellen. Het werk werd ingehuldigd op 13 april 2002. De naam "Floralis Generica" is een eerbetoon aan alle bloemen. Het gaat over de projectie van een droom van zijn schepper, die van het bouwen van een grootschalige structuur die de dynamiek van onze tijd weerspiegelt. - Bij elk toeristisch punt gaan ze naar beneden en hebben ze 15 tot 20 minuten om foto's te maken. -de gids zal te allen tijde bij je zijn en zal je helpen bij elke foto -Ik zal je de hele geschiedenis van Buenos Aires vertellen en hoe het zich in de loop van de jaren heeft ontwikkeld. - weet de mooiste boekwinkel ter wereld