Hier komen we bij de eerste stop bij de "Baia di Citara", hier serveren we heerlijke bruschetta met Ischia tomaat en basilicum vergezeld van lokale wijn. Er zijn veel legendes die de baai van Citara tot een fascinerende plek maken, en het is nog meer zo om de legendes zelf te laten zijn, verteld door de oude Foriaanse boeren, van de mythen die van generatie op generatie zijn doorgegeven, uit verre tijden. De naam van de plaats lijkt te zijn afgeleid van Venus Citarea en het wonderkind dat de baai van Citara en zijn baden heeft gemaakt, van de tranen die de godin vergoot omdat ze haar geliefde Adonis had verloren. Een andere versie vertelt dat het in plaats daarvan Tifeo was die met zijn tranen de overstroming van de baai veroorzaakte, dit keer tranen van vreugde omdat hij de vergeving van Jupiter had ontvangen. Naast de mariene conformatie van de baai, wordt er gezegd dat de Pietra della Nave niets meer is dan een rots, maar volgens legendes lijkt het de kombuis te zijn waarmee Ulysses reisde, nadat hij hem had ontvangen van Alcinoo, koning van de Phaeaciërs, om terug te keren naar Ithaca.

We zijn in Forio, met uitzicht op de open zee, waar de golven met al hun kracht op de rotsen breken, waar we op de top van de berg kunnen observeren Om de vuurtoren van Punta Imperatore te bereiken. Het uitzicht vanaf Punta Imperatore is een van de meest ongelooflijke ter wereld en we kunnen ons alleen maar voorstellen hoe Lucia Capuano, de eerste vrouwelijke vuurtorenwachter in de geschiedenis, haar dagen doorbracht. In feite is zij de hoofdrolspeler in de geschiedenis van de vuurtoren van Punta Imperatore, die teruggaat tot de jaren dertig van de vorige eeuw. Lucia Capuano was getrouwd met Francesco, bekend als "a'lanterna", de eerste vuurtorenwachter die daar stierf. Lucia was toen net 30 jaar oud en had al zeven kinderen; dit waren de oorlogsjaren en Donna Lucia besloot niet op te geven en de plaats van haar man in te nemen in die vuurtoren die haar man had gedood. Een verhaal over vrouwelijke emancipatie dat van Lucia Capuano, in een tijd waarin vrouwen werden verbannen naar de rol van moeder en huisvrouw.

Als we de navigatie voortzetten, krijgen we de gelegenheid om de baai van "Sorgeto" van heel dichtbij te zien. De baai van Sorgeto is een kleine inham tussen rotsen die boven de zee uitsteekt en staat, afgezien van zijn zeldzame schoonheid, bekend als een echt gratis natuurlijk thermaal park, dat het hele jaar door 24 uur per dag bezocht kan worden. Hier zorgt de ondergrondse vulkanische activiteit ervoor dat thermaal water onder een hoek van ongeveer 90° uit de zeebodem tevoorschijn komt en zich vermengt met het zeewater, waardoor op natuurlijke wijze hetzelfde kostbare mengsel van zeewater en thermaal water ontstaat dat over het algemeen kunstmatig wordt gecreëerd en wordt gebruikt in de thalassotherapie in de thermale inrichtingen . Daarom kunt u in de baai van Sorgeto, ondanks dat u zich in de open zee bevindt, genieten van hetzelfde effect dat wordt verkregen door te zwemmen in een groot zwembad in een thermaal park. De baai is vrij beschut tegen de wind, dus het is mogelijk om het grootste deel van de dag te genieten van een rustige en zonovergoten duik.

De navigatie gaat verder met vele verrassingen langs de prachtige Sant'Angelo waar we nog een stop zullen maken om te zwemmen. Sant'Angelo is misschien wel het meest pittoreske en beroemde dorp van Ischia: het is echter geen aparte gemeente, het is in plaats daarvan de mariene fractie van de gemeente Serrara Fontana, aan de zuidkant van het eiland. Het dorp Sant'Angelo met zijn tufsteenachtige eilandje genaamd "la Torre" is een van de beroemdste ansichtkaarten van Ischia. Het is altijd een beetje los van de rest van het eiland gebleven en ook het toerisme valt hier op: de kwaliteit van de hotels is gemiddeld hoger en alles is rustiger mede dankzij de beslissing om het hele centrum van Sant'Angelo volledig autovrij te laten en verboden voor auto's. Sant'Angelo is verdeeld in twee delen: het bovenste gedeelte met de kerk van San Michele Arcangelo, de smalle steegjes en beneden de toeristische haven met de boulevard, het plein en de toren, het tufsteeneilandje verbonden met Sant'Angelo Angelo vanuit een smal landengte van land.

De suggestieve Maronti, vol verrassingen! De "Spiaggia dei Maronti" is een van de beroemdste en populairste stranden van het eiland Ischia. Omgeven door een ongerept natuurlandschap en biedt een spectaculair uitzicht op de kust en de kristalheldere zee. Fumarolen zijn een van de beroemdste vulkanische fenomenen die op het eiland Ischia te bewonderen zijn. Ze bevinden zich aan het begin van het Maronti-strand, in het Sant'Angelo-gebied, en worden veroorzaakt door de onderliggende geothermische activiteit van de stad. In dit gebied bereikt het thermale water de hoogste temperatuur van het eiland, bijna 100°C. Cavascura, het oudste thermale bekken van Ischia, is een buitengewoon suggestieve plaats die getuigt van de geschiedenis van de oude beschavingen die hun tijd op het eiland doorbrachten. Zelfs vandaag de dag heeft Cavascura zijn oorspronkelijke uiterlijk behouden en biedt het toeristen een van de oudste en meest tot de verbeelding sprekende kuuroorden van Europa, waar het mogelijk is om te ontspannen met massages, modderbehandelingen of thermische douches.

Op dit punt bevinden we ons in het "wildste" gebied van Ischia, "La Sgarrupata". (Hier is de stop voorzien bij wijzigingen in het programma of naar keuze van de kapitein na evaluaties van het waterlichaam). De Sgarrupata in Ischia is een zeer hoge kust met uitzicht op de zee, geboren uit de gelaagdheid van verschillende geologische tijdperken met betoverende kleuren, van okergeel tot paarsrood, een schoonheid die wordt bepaald door een kristalheldere zee met smaragdgroene zeebodems dankzij de aanwezigheid van uitgestrekte prairies van posidonia. Een van de plekken die je niet mag missen. Het kan ook over land worden bezocht, maar vanwege de moeilijke route bereiken veel toeristen het liever over zee.

En hier zijn we tijdens de lunch! Voordat we uw smaakpapillen verwennen met onze traditionele Napolitaanse keuken, maken we een excursie naar de "Grotta Verde", gelegen in de baai voor de "Punta della Cannuccia", in de buurt van "San Pancrazio". (Houd er rekening mee dat de locatie voor de lunch kan variëren afhankelijk van de weersomstandigheden en dat de excursie naar de "Groene Grot" ook kan variëren). San Pancrazio: waar gaat het over? Dit is het meertje dat zich vormt achter de rotsen nabij de groene of aarden grot zoals het wordt genoemd. Het is die grot waar je in moet duiken om er toegang toe te krijgen en eenmaal binnen licht het lichaam op met een groen licht alsof het fosforescerend is. Deze locatie is alleen over zee te bereiken. We zullen ook een restaurant kunnen observeren dat nu tussen de ruïnes ligt die zijn veroorzaakt door een aardverschuiving ongeveer twintig jaar geleden in de baai van San Pancrazio.

Na het "wilde gebied" gaan we richting "Cartaromana strand" gelegen in de gelijknamige baai. Het belangrijkste kenmerk is het prachtige uitzicht op het Aragonese kasteel. Het heeft zeer fijn zand en een kristalheldere zee. Een zeebodem die rijk is aan een echte archeologische en faunaschat. Erosie heeft hier ook een rol gespeeld, waardoor het strand tot een minimum is beperkt, maar het is nog steeds mogelijk om te genieten van de warme omhelzing van de zon op de zwarte rotsen. Het kenmerk van dit strand is het hete bad, het effect van een natuurlijke hydrotherapie in de zee. Te voet bereikbaar via een nogal vermoeiend pad, over zee is het zeker de meest suggestieve manier om het in al zijn schoonheid te observeren, waarbij de baai als een kerststal wordt vereeuwigd.

En hier zijn we dan bij het majestueuze "Aragonese kasteel"! (Hier is de stop voorzien bij wijzigingen in het programma of naar keuze van de kapitein na evaluaties van het waterlichaam). Het Aragonese kasteel is een fort dat staat op een getijdeneiland van trachytisch gesteente aan de oostkant van het eiland Ischia, verbonden door een 220 m lange gemetselde brug met de oude Borgo di Celsa, bekend als Ischia Ponte. Het eilandje waarop het kasteel is gebouwd, is afkomstig van een synactische uitbarsting die meer dan 300.000 jaar geleden plaatsvond. Het bereikt een hoogte van 113 meter boven zeeniveau en heeft een oppervlakte van ongeveer 56.000 m². Geologisch gezien is het een bubbel van magma die zich heeft geconsolideerd tijdens eruptieve verschijnselen en wordt gedefinieerd als een "stagnatiekoepel". Het kasteel is toegankelijk via een tunnel die in de rots is gegraven en in het midden van de vijftiende eeuw in opdracht van Alfonso V van Aragon werd gebouwd. Voor die tijd was toegang alleen mogelijk over zee.

We gaan naar het havengebied van Casamicciola-Ischia om de prachtige baai van het "Engelse strand" te bereiken. Het Engelse strand is een klein vulkanisch strand van kiezels en donker zand. Gelegen aan de noordkust van het eiland, wordt het beschut door de klif. Dit afgelegen strand kreeg zijn huidige naam tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de Britten het gebruikten als landingsplaats tijdens een aanval. Het vinden van dit verborgen juweeltje, dat niet gemakkelijk te vinden is, voegt een beetje avontuur toe aan een goede wandeling. Je zult het geplaveide pad bij de pier aan het uiteinde van Ischia Porto moeten vinden, aangegeven door een levendige bougainvillea die je onderweg zal begeleiden. Je moet vrij vroeg in de ochtend gaan, wanneer het strand meer zon krijgt voordat het in de schaduw van de klif belandt, is het beter om met de boot te gaan, toch?

Onder de vele plekken om te ontdekken, is er een van de kleine symbolen van het eiland en ook een van de meest karakteristieke plekken. We hebben het over de zogenaamde "Fungo di Ischia" in het gezellige Lacco-gebied. De stad rijst op in een natuurlijk amfitheater dat uitkijkt over de zee. Onder de bezienswaardigheden moeten we de toren van het stadhuis, de basiliek van Santa Restituta, de parochie van Santa Maria delle Grazie, het museum en de opgravingen van Santa Restituta noemen. De "Fungo" ligt midden in de zee, aan de rand van een kleine klif. Het is in de praktijk een rots van groene tufsteen van zo'n tien meter hoog. Eeuwen geleden barstte het los uit de monding van de berg Epomeo. In zee vallend, koelde het af. In de loop van de tijd hebben de wind en de zee de rest gedaan, waardoor het zijn eigenaardige vorm heeft gekregen.

We hebben bijna de gemeente Forio bereikt, maar eerst observeren we de bergachtige kust van Zaro, gedomineerd door luxe huizen van zeldzame schoonheid. Maar op Zaro is er een nog grotere bijzonderheid: op de 26e van elke maand is er de verschijning van de "Madonna van Zaro". Wat we weten: In 1994 werden in het huis van twee broers (Paolo en Luigi) gebedsgroepen gevormd nadat ze beweerden de Madonna te hebben gezien en waaraan enkele gezinnen begonnen deel te nemen. Op 8 oktober 1994 gingen Paolo en Luigi samen met Imma en Marianna (twee zussen) na de lunch wandelen in de bossen van Zaro, na een tijdje klommen ze een heuvel op, overwonnen en bevonden zich voor de twee rotsen, de enige vrije ruimte omdat er dicht struikgewas omheen was. Daar baden ze de Heilige Rozenkrans en de Hemelse Moeder verscheen aan Paulus en zei tegen hem: "Dit is een gezegende plaats". Diezelfde avond, tijdens de rozenkrans thuis, sprak Onze-Lieve-Vrouw tot Luigi en zei tegen hem: "Zaro zal een bedevaartsoord worden".

De laatste schoonheid die we zullen observeren voordat we de haven van Forio binnenvaren, is het strand van "San Francesco". (Hier is de stop voorzien bij wijzigingen in het programma of naar keuze van de kapitein na evaluaties van het waterlichaam). Het strand van "San Francesco" in Forio is zeker een strand voor romantische geesten, genesteld als het is tussen de sprong van "Punta Caruso", bezaaid met cactussen, en de oude stad Forio bewaakt door zijn heilige schildwacht: de kerk van de Redden. Zelfs de zee hier in San Francesco heeft die speciale kleur die alleen kalm water kan hebben: het is smaragdgroen, bewoond door kolonies kleine vissen die zich wentelen rond de beschermende riffen of in de grot die uitkomt in de zijkant van de berg.

Onze reis eindigt varend richting de haven van Forio.