Het uitkijkpunt S. Sebastião, ook bekend als S. Domingos, biedt u de rust om de drukte van de rivier en zijn boten, het schiereiland Troia, het fort S. Filipe en de schoonheid van de ontmoeting tussen de Serra da Arrábida te observeren en de baai van Setúbal.

Het is gebouwd in Romeins-gotische stijl en dateert uit de 17e eeuw. XIII. Het werd herbouwd in de tweede helft van de 16e eeuw, volgens plannen van António Rodrigues. Van bijzonder belang is de imposante gevel, waarin twee robuuste torens de ingang van een Serlisch portaal flankeren. Binnen vallen de Toscaanse ordezuilen op, met fresco's uit het einde van de 18e eeuw. Het plafond stamt uit de tweede helft van de 18e eeuw. De hoofdkapel in “Nationale Stijl”, een verguld werk, is van meester José Rodrigues Ramalho (met akte gedateerd 3 februari 1697). De tegels dateren uit eind 18e eeuw.

Het Praça de Bocage is het centrale plein in Setúbal. Deze elegante ruimte is vernoemd naar de dichter Manuel Bocage, een neoklassieke dichter en toneelschrijver, geboren in de stad. Hier bevindt zich het toerismecentrum en het stadhuis.

Het dateert uit het einde van de 13e eeuw en dankt zijn oprichting aan de vissersgemeenschap Setubal. Het werd herbouwd in de 16e en 18e eeuw, na de schade die werd geleden tijdens de verschillende aardbevingen in de regio, waardoor het oorspronkelijke uiterlijk veranderde. Het behoudt de twee manuelijnse portalen, waarvan de meest opvallende die op het noorden is. Hoogtepunten zijn onder meer de hoofdkapel, met een schilderij van Pedro Alexandrino de Carvalho, en de tegelpanelen met een polychrome lijst, die episodes uit de levens van S. Julião en Santa Vasilissa vertellen.

Het klooster en de kerk van Jezus vormen echte herkenningspunten in de Portugese architectuurgeschiedenis en markeren het begin van de manuelijnse stijl. Het project ontstond aan het einde van de 15e eeuw. De werken, die begonnen in 1490 en blijkbaar eindigden in 1496, werden geleid door Diogo Boitaca, die werken ondertekende voor monumenten zoals het Jerónimos-klooster, de Belém-toren en het Batalha-klooster. De Kerk van Jezus wordt beschouwd als de eerste poging tot een kerkzaal in Portugal, ontworpen als een homogeen verlichte ruimte. In 1888, toen de religieuze ordes uitstierven, werd het gebouw omgebouwd tot het Hospital da Misericórdia, dat daar tot 1959 actief was. De Kerk van Jezus, evenals het klooster en de kapittelzaal van het klooster, zijn sinds 1910 en 1933 geclassificeerd als nationale monumenten. Het Setúbal Museum is sinds 1961 gevestigd in het Convento de Jesus.

Gebouwd ter vervanging van een andere markt, gesloopt in 1876, werd het geopend in 1930. Het interieur werd volledig gerenoveerd na renovatiewerkzaamheden aan de faciliteiten die tussen 2010 en 2011 werden uitgevoerd. Opvallend zijn de tegelpanelen binnenin, die de verschillende economische activiteiten van de stad uitbeelden, ontworpen door de Portugese graveur en schilder Pedro Pinto, daterend uit 1929. Bij de noordelijke ingang bevinden zich aan weerszijden ook nog twee andere panelen van Rosa Rodrigues, met afbeeldingen van de stad, daterend uit 1944. In juni 2014 erkende het Noord-Amerikaanse tijdschrift USA Today Mercado do Livramento als een van de beste vismarkten ter wereld.

een laan naast de rivier, vernoemd naar de beroemde voetbalcoach Jose Mourinho. Hier kunnen we verschillende standbeelden van dolfijnen zien, verwijzend naar de sterke gemeenschap van deze zoogdieren die Setubal Bay kozen om zich daar te vestigen en zich hier veilig te voelen.

De wandeling eindigt bij Setubal Souv, een souvenirwinkel, waar het gebouw is gemaakt van hout en kurk, een visvorm heeft en vaak lokale kunst en souvenirs. Hier ronden we de wandeltocht af en als u voor de gastronomische test kiest, bieden we een wijn-, kaas- en broodproeverij aan, traditioneel uit de regio.