De Grote Boeddha van Kamakura (鎌倉 大 仏, Kamakura Daibutsu) is een bronzen beeld van Amida Boeddha, dat op het terrein van de Kotokuin-tempel staat. Met een hoogte van 11,4 meter is het lang het tweede hoogste bronzen Boeddhabeeld in Japan geweest, alleen overtroffen door het standbeeld in Nara's Todaiji-tempel en enkele recente creaties.

Hasedera (長 谷 寺) is een tempel van de Jodo-sekte, beroemd om zijn elf-koppige standbeeld van Kannon, de godin van genade. Het 9,18 meter hoge, vergulde houten beeld wordt beschouwd als een van de grootste houten sculpturen in Japan en kan worden bekeken in het hoofdgebouw van de tempel, de Kannon-do Hall

De Hokokuji-tempel is vooral bekend om het prachtige, kleine bamboebos dat te vinden is achter de grote zaal van de tempel, die dik is met meer dan 2000 donkergroene bamboestelen. Een paar smalle paden leiden door de bamboe naar een theehuis waar u tegen een kleine vergoeding kunt zitten en genieten van een kopje matcha-thee terwijl u geniet van het uitzicht op het bamboebos. Ook achter de tempel zijn een aantal ondiepe grotten uitgehouwen in de heuvels, waarvan wordt aangenomen dat ze de as van sommige latere Ashikaga-heren vasthouden.

Kamakura wordt omringd door de oceaan in het zuiden en door beboste heuvels in alle andere richtingen. Aantrekkelijke wandelpaden leiden door de bossen langs deze heuvels en verbinden verschillende atmosferische tempels. Ze zijn een geweldige manier om tussen enkele bezienswaardigheden van Kamakura te reizen. Veel van de paden duren niet lang - meestal tussen de 30 en 90 minuten - en laten bezoekers genieten van een mix van natuur en culturele bezienswaardigheden.

Enoshima (江 の 島), op slechts een korte treinrit ten westen van Kamakura, is een aangenaam toeristisch eiland net voor de kust, maar verbonden door een brug met het vasteland. Het eiland biedt een verscheidenheid aan attracties, waaronder een heiligdom, park, uitkijktoren en grotten. Uitzicht op de berg Fuji kan worden genoten op dagen met goed zicht. Enoshima is verdeeld in een jachthaven die toegankelijk is voor gemotoriseerd verkeer en een beboste heuvel die alleen te voet kan worden verkend (en betaalde roltrappen) en bevat de meeste bezienswaardigheden. Verschillende heiligdomgebouwen, gezamenlijk bekend als Enoshima-schrijn, zijn te vinden rond het eiland en zijn opgedragen aan Benten, een populaire godin van geluk, rijkdom, muziek en kennis. Benten wordt verondersteld Enoshima te hebben gemaakt voordat hij een vijfkoppige draak onderdrukte die het gebied terroriseerde.

ngakuji (円 覚 寺) is een van de toonaangevende Zen-tempels in Oost-Japan en de nummer twee van de vijf grote Zen-tempels van Kamakura. Engakuji werd gesticht door de regerende regent Hojo Tokimune in het jaar 1282, een jaar nadat de tweede invasiepoging door de Mongolen was teruggedraaid. Een doel van de nieuwe tempel was om de gevallen Japanse en Mongoolse soldaten te respecteren. Engakuji is ingebouwd in de hellingen van de beboste heuvels van Kita-Kamakura. De eerste hoofdstructuur die men tegenkomt bij het betreden van het tempelterrein is de Sanmon hoofdpoort, die dateert uit 1783. Daarachter staat de hoofdhal van de tempel, de Butsuden, die een houten standbeeld van de Shaka Boeddha toont. De Butsuden werd relatief recent herbouwd in 1964 nadat het voormalige gebouw verloren was gegaan door een aardbeving.

Kenchoji (建 長 寺, Kenchōji) is nummer één van de vijf grote Zen-tempels van Kamakura. De oudste Zen-tempel in Kamakura, Kenchoji werd gesticht door de regerende regent Hojo Tokiyori in 1253 tijdens het Kencho-tijdperk waarna het werd vernoemd. De eerste hoofdpriester was Rankei Doryu, een Zen-priester uit China. Hoewel aanzienlijk kleiner dan tijdens zijn hoogdagen, bestaat Kenchoji nog steeds uit een groot aantal tempelgebouwen en subtempels, en strekt zich uit van de toegangspoort aan de onderkant van de vallei tot ver achter de beboste heuvels. Na het passeren van de hoofdpoort van Sanmon, zien bezoekers rechts de tempelbel van Kenchoji (Bonsho), aangewezen als nationale schat.

Zeniarai Benten-schrijn (銭 洗 弁 天) is een populaire schrijn in het westen van Kamakura, die mensen bezoeken om hun geld te wassen (zeniarai betekent "munten wassen"). Er wordt gezegd dat geld dat in de bron van het heiligdom wordt gewassen, zal verdubbelen. Minamoto Yoritomo, de stichter van de regering van Kamakura, gaf opdracht tot de bouw van het heiligdom nadat een god in zijn droom verscheen en beval hem aan om het heiligdom te bouwen om vrede in het land te brengen. Omdat de droom plaatsvond op de dag van de slang, in de maand van de slang van het jaar van de slang, werd het heiligdom later ook gewijd aan Benten, een boeddhistische godin geassocieerd met slangen.

Meigetsuin Temple (明月 院) is een tempel van de Rinzai Zen Sect gesticht in 1160 in Kamakura. Het is ook bekend als Ajisaidera ("Hydrangea-tempel") omdat de hortensia in overvloed bloeit op het tempelterrein tijdens het regenseizoen rond juni. 95% van de hortensia hier is van de variëteit Hime Ajisai ("Princess Hydrangea"); ze worden dus genoemd vanwege hun mooie blauwe kleuren. De tempel was oorspronkelijk een rust gebouwd door een zoon ter nagedachtenis van zijn vader die was gestorven in de strijd om de macht tussen de Taira- en Minamoto-clans in de late Heian-periode. Het werd later onderdeel van een groter tempelcomplex genaamd Zenkoji, dat werd afgeschaft tijdens anti-boeddhistische bewegingen kort na de Meiji-restauratie, waardoor alleen Meigetsuin overbleef als een individuele tempel vandaag.

Ankokuronji (安 国 論 寺) is een van de verschillende tempels van de Nichiren-sekte van het Japanse boeddhisme langs de heuvels in het zuidoosten van Kamakura. Nichiren zelf richtte Ankokuronji op rond 1253 toen hij voor het eerst naar Kamakura kwam, en er wordt gezegd dat hij enkele jaren in de tempel heeft gewoond. Bezoekers kunnen een kort wandelpad volgen door de beboste heuvels rond de tempelgebouwen. Onderweg kunt u genieten van een mooi uitzicht op de stad Kamakura. Sommige passages van het pad zijn behoorlijk steil en moeten alleen worden verkend met goede wandelschoenen en tijdens droog weer.

Jomyoji-tempel (浄 妙 寺, Jōmyōji) is een Zen-tempel in de heuvels van Oost-Kamakura. Als vijfde van de vijf grote Zen-tempels van Kamakura werd Jomyoji gesticht door de invloedrijke Ashikaga-familie en bestond op zijn hoogtepunt uit zeven gebouwen en verschillende pagoden. Door de eeuwen heen zijn echter veel van de bouwwerken vernietigd door brand, en alleen de historische hoofdzaal, de ontvangsthal, de hoofdpoort en het magazijn zijn er nog. De grote hal bevindt zich aan het einde van een tuin en herbergt een standbeeld van Shaka Nyorai, de historische Boeddha. Jomyoji-tempel heeft ook een gerestaureerd theehuis waar bezoekers tegen een kleine vergoeding kunnen genieten van een kopje thee terwijl ze genieten van het uitzicht op een mooie droge tuin. Op de heuvel achter de grote hal is de ruime begraafplaats van de tempel, terwijl een pad de heuvel oploopt naar een klein restaurant in westerse stijl. Het restaurant wordt beheerd door de tempel en biedt vanaf de patio een goed uitzicht over Kamakura.

Zuisenji (瑞 泉 寺) is een prachtige Zen-tempel in het verre oosten van Kamakura, aan de achterkant van een smalle vallei en omgeven door beboste heuvels. Het is een bijkantoor van de Engakuji-tempel. Zuisenji is opgericht door Muso Kokushi, een toonaangevende zenmeester van zijn tijd en een van de beroemdste tuinontwerpers van Japan. De tempel staat bekend om zijn pure Zen-rotstuin achter de hoofdhal van de tempel, ontworpen door Muso zelf. De tempel trekt verder aan met zijn vele bloemen en bloeiende bomen in de andere delen van het tempelterrein, waaronder een groot aantal pruimenbomen.

Myohonji (妙 本寺, Myōhonji) is een van de verschillende tempels van de Nichiren-sekte van het Japanse boeddhisme langs de zuidoostelijke heuvels van Kamakura. De tempel werd gesticht door Hiki Yoshimoto in 1260 en heeft een standbeeld van Nichiren links van de grote hal. De tempel is via het Gionyama-wandelpad verbonden met enkele andere nabijgelegen tempels en een heiligdom. Het leidt door de beboste heuvels van Kamakura en moet alleen worden verkend met goede wandelschoenen en tijdens droog weer, omdat er een paar steile en ruwe passages zijn.

Jochiji (浄 智 寺, Jōchiji) is de nummer vier van de vijf grote Zen-tempels van Kamakura. Het is een bijkantempel van de Engakuji-school van de Rinzai-sekte van het zenboeddhisme. De hoofdtempel, de Engakuji-tempel, bevindt zich op slechts een paar honderd meter afstand aan de overkant van het spoor. Jochiji werd opgericht in 1283 door leden van de heersende familie Hojo ter gelegenheid van de vroegtijdige dood van een zoon. Ooit een groot tempelcomplex met veel gebouwen en subtempels, is Jochiji nu klein en rustig. In de grote hal, de Dongeden, het belangrijkste voorwerp van aanbidding van de tempel, een boeddhistische drie-eenheid van de Amida Boeddha, Shaka Boeddha en Miroku Boeddha, wordt weergegeven.

Tokeiji (東 慶 寺, Tōkeiji) is een kleine bijkantempel van de Engakuji-school binnen de Rinzai-sekte van het zenboeddhisme. De hoofdtempel, de Engakuji-tempel, bevindt zich op slechts een paar honderd meter afstand aan de overkant van het spoor. Tokeiji werd gesticht door de vrouw van de regent Hojo Tokimune in 1285 nadat Tokimune op jonge leeftijd was gestorven. Tot het einde van de Edo-periode diende de tempel als een schuilplaats voor vrouwen die door hun echtgenoten werden misbruikt en een scheiding zochten. Een officiële scheiding kon worden bereikt door drie jaar in de tempel te blijven.

Jufukuji-tempel (寿 福寺) is de nummer drie van Kamakura's vijf grote Zen-tempels. Het is een bijkantoor van de Kenchoji-school van de Rinzai-sekte. Jufukuji werd opgericht in opdracht van de vrouw Masako van Minamoto Yoritomo nadat haar man was overleden. De stichtende priester was niemand minder dan Eisai, de man die verantwoordelijk was voor het introduceren van het Zenboeddhisme in Japan. Naast het vaak gefotografeerde pad dat naar de tempel leidt, is Jufukuji niet open voor het publiek.